Deze maand is Tilde geboren, mijn 3de dochter. Tussen Tilde en Stella zit 4 jaar, het was dus alweer een tijdje geleden allemaal. Het blijft een wonder hoe zo’n klein ding in een buik kan groeien en dan plots op de wereld komen en voor ‘t eerst lucht happen, huilen en hoesten en proesten.
Al mijn dochters zijn onder water geboren. Dit zou voor de mama’s de hele arbeid en bevalling draaglijker moeten maken, daar kan ik uiteraard niet over meespreken. Wat ik wel zie en ervaar is dat zo de overgang van baarmoeder naar wereld vloeiender gaat en het kindje meteen bij de mama op de buik kan komen eens op de wereld. De mama kan het kindje letterlijk uit het water opnemen.
Een beetje meer over die ervaring valt te beluisteren via onderstaande podcast aflevering die ik de dag zelf nog gemaakt heb eens ik terug thuis was met Stella. Tilde en de mama brachten 1 nachtje door in het ziekenhuis voor de opvolging, zijn ondertussen ook thuis en stellen het zeer goed.
https://anchor.fm/lichtcast/episodes/64-over-geboortefotografie-e7va1h/a-atrg6g
In die aflevering spreek ik vooral ook over geboortefotografie. Bij al mijn dochters had ik tijdens de geboorte mijn fototoestel bij me. Niet verwonderlijk als je mij kent wat ik heb zo goed als altijd en overal een camera bij de hand.
En toch wil ik als voornaamste tip meegeven dat de beste manier om een geboorte fotografisch vast te leggen beroep doen is op een professionele fotograaf. Iemand die dus ervaring heeft met het fotograferen van geboortes en op dat moment als enige taak het vastleggen van dat moment heeft.
Een mooi voorbeeld van zo’n fotografe is Marijke Thoen, zij heeft al wedstrijden gewonnen met haar foto’s. Meer info via haar website, zie https://www.marijkethoen.be.
Wat ik dus doe is niet ideaal. Ik ben daar op dat moment als toekomstige vader en moet dus in de eerste plaats mijn vriendin ondersteunen. Daarnaast maak ik tussendoor wat foto’s.
In de praktijk betekent dat vooral dat ik zelf foto’s kan maken tijdens de voorbereiding en vlak na de geboorte. Ik heb bij elke geboorte gemerkt dat veel vroedvrouwen en zelfs dokters, voor zover mogelijk, de camera maar al te graag overnemen om een paar foto’s te nemen van de momenten waarop jij dat niet kunt.
Deze geboorte was ook net iets anders omdat Stella (4 jaar) er bij was. Zoiets vraag je natuurlijk op voorhand aan de artsen en in het ziekenhuis voor zover dat OK is voor hen. En Stella zelf hebben we voorbereid met een aantal filmpjes van geboortes met de vraag of ze daar graag bij wou zijn. En dat wou ze maar al te graag!
Dus ik moest niet alleen de mama steunen maar ook de grote zus in het oog houden. Omdat we op voorhand wisten dat dit moeilijk te combineren ging zijn hadden we deze keer wel een vroedvrouw die al een paar keer aan huis geweest was die op de dag zelf ook naar ons thuis kwam en met ons mee naar het ziekenhuis ging voor de bevalling. Zo kon ik mijn aandacht bij grote zus houden.
(oeps deze foto staat nog scheef)
En dat bleek ook wel nodig want een aantal keer heeft Stella aangegeven dat het voor haar teveel werd en dan zijn wij samen naar de kamer ernaast gegaan om even te bekomen en terug te gaan eens Stella aangaf dat dat OK was.
De vroedvrouw heeft ook deze keer de camera overgenomen op de momenten dat ik niet kon fotograferen. Maar goed dat is zeker niet de enige reden om een fotografe onder de arm te nemen. Dit is zo’n typisch moment wat je maar 1x (per kind dan) meemaakt en dat wil je natuurlijk niet verprutsen door te besparen op een fotograaf.
Zo’n geboortefotografe weet hoe een bevalling er aan toe gaat en wat wel en niet kan. Er is bijvoorbeeld een steriele tafel met de nodige hulpmiddelen om in te grijpen indien nodig waar achteraf ook de placenta op terecht komt. Dat is steriel dus daar mag je nooit aan komen of iets op leggen. En je mag nooit tussen die tafel en de dokters in komen te staan, je moet er altijd omheen lopen.
En dan is er nog de vaak moeilijke lichtsituatie. Wij zijn opnieuw bevallen in het ziekenhuis van Zottegem. Daar heb je een prachtige wellness ruimte waar je in een groter bad (bijna zwembad) met sfeermuziek en alles er op en er aan als vrouw aan de arbeid begint. Pas op het laatste moment ga je dan ook echt het kleinere bad in voor de bevalling zelf.
Die sfeerverlichting maakt het niet gemakkelijk om goede foto’s te maken. Ik ben begonnen op ISO 800 met een f2.8 lens. Dichter naar de bevalling toe werd dat al gauw ISO 1600 en zelfs ISO 3200. Op het laatste moment heb ik die f2.8 lens nog vervangen door een f2 lens. Vraag me niet waarom maar ik had niet eens de f1.4 lenzen bij.
Met zo’n hoge ISO waarden kun je er op rekenen dat er redelijk wat kleurruis in je beelden zal zitten. De gemakkelijkste manier daar omheen (naast natuurlijk full frame om dit te beperken) is fotograferen in zwart wit. Dan tover je die kleurruis om in een ruis die meer weg heeft van filmkorrel dan iets anders.
Onderstaande foto is wat ik deelde op instagram en werd de dag nadien gemaakt:
Wat volgt is een kleine selectie van de gemaakte foto’s van voor en direct na de bevalling. Bloed is er niet te zien, hooguit een dikke buik.
Gefeliciteerd met de geboorte van Tilde ! Mooie foto reportage !