Professioneel fotograferen, dus foto’s maken op vraag van klanten tegen vergoeding, doe ik niet. Mijn hoofdinkomen verwerf ik als ontwikkelaar van apps binnen de financiële sector. Niet dat de sector er zo heel veel toe doet… zeker niet voor deze blog.
Maar zo nu en dan krijg ik vanuit mijn directe omgeving wel de vraag of ik foto’s wil maken voor dit of dat. Soms zijn dat gewoon koppels die eens op de foto willen of ouders die foto’s willen van hun kinderen of baasjes van hun dieren.
Of zoals in dit geval simpelweg mijn broer die graag foto’s wil met zijn motor. Dat was de aanleiding voor deze fotoreeks.
En ik moet er al direct bij vertellen ook dat de vereisten miniem waren. Ik mocht met andere worden doen waar ik zin in had. Ik kan me goed voorstellen dat dat bij betalende klanten heel vaak totaal anders verloopt.
Ik heb het in het verleden trouwens wel als bijverdienste gedaan. Alles zoals het boekje uiteraard. Maar daar kroop zodanig veel tijd in dat ik het uiteindelijk stopgezet heb. Er was al snel veel te veel werk waardoor ik de keuze moest maken fulltime voor fotografie te gaan of het daar bij te laten.
Op dat moment heb ik er terug een hobby van gemaakt door er de boeken bij neer te leggen. En nu doe ik dus alleen nog opdrachtjes waar ik zelf echt zin in heb.
Terug naar deze shoot met m’n broer. Hij is tot bij mij thuis gereden op de motor, ik ben letterlijk achterop gesprongen bij hem en heb van daaruit instructies gegeven om op de locatie te komen die ik in gedachten had.
Het was kort na de middag dus absoluut niet het beste moment om te fotograferen. Maar het was een grijze en tegelijk warme dag waardoor we hier wel mee weg geraakt zijn.
Ik had mijn FujiFilm X-E3 voorzien van de Fujinon XF 16-55mm f2.8 lens. Een lens waar ik echt verliefd op ben. Als je mijn berichten en andere media wat volgt zal waarschijnlijk wel al opgevallen zijn dat ik heel vaak met prime lenzen fotografeer.
Vroeger was dat vooral voor het grote verschil in scherpte, lichtsterkte en rendering van beeld. En als we gaan vergelijken met kitlenzen gaat dat nog altijd op. Maar als je de investering doet in zo’n lichtsterke zoomlens met een standaard bereik, zoals de Nikkor 24-70mm f2.8 of in FujiFilm termen die 16-55mm dan heb je gewoon diezelfde kwaliteit maar dan met de extra mogelijkheden van al die brandpuntsafstanden in 1 lens.
De grootste valstrik van zo’n zoomlenzen is trouwens wel dat deze je lui kunnen maken. Het enige wat je daar tegen kunt doen is die zoom leren gebruiken zoals je een prime lens gebruikt. Dus een brandpunt vooropstellen en die zo gebruiken.
In de video die ik tijdens deze shoot maakte laat ik trouwens ook zien dat je echt wel moet bewegen om foto’s te maken. Verschillende standpunten proberen en daarbij goed op de achtergrond en omgeving letten.
Naast die andere manier van werken waar je je wel bewust moet van zijn is er nog een groot verschil. En dat is de grootte en het gewicht. Zeker als we gaan vergelijken met de f2 prime lenzen van FujiFilm (en niet de f1.4 varianten). Die f2 primes zijn namelijk heel licht en compact.
Tijdens deze shoot film me ook continu op dat de compacte X-E3 camera waarmee ik op pad was duidelijk niet gemaakt is voor deze grotere lenzen. Je voelt de lens letterlijk bewegen op de vatting. Die lensvatting is bij deze goedkopere camera’s van plastiek gemaakt terwijl dat op de duurdere X-T1, T2 en T3 veel sterker uitgevoerd is. Toch iets om in ‘t vervolg in het achterhoofd te houden bij de keuze van camera.
Op vlak van beeld doet de X-E3 trouwens niet onder voor de X-T2. Ja er zit een kleine mismatch tussen de model nummering van de X-E series en de X-T series. De X-E1, X-E2 en X-E2S hebben allemaal de 16MP sensor van de X-T1 en X-T10. Het is pas vanaf de X-E3 dat deze dezelfde 24MP sensor heeft als de X-T2 en X-T20. X-T3 en X-T30 hebben nog geen gelijke in de X-E reeks.
En goed als het echt over snelheid gaat van AF of burst mode of de grootte en helderheid van de zoeker dan zal de X-T2 nog altijd wel winnen van de X-E3. Maar die zaken had ik allemaal niet nodig.
Voor vertrek twijfelde ik vooral of ik de 56mm f1.2 zou meenemen of deze zoom. En als ik de 56mm wou meebrengen moest ik eigenlijk voor de zekerheid ook de 16mm f1.4 meebrengen… nee dan leek een enkele zoom me toch een betere optie. En dat bleek ook de goede beslissing.
Wat volgt is een snelle selectie van de foto’s zoals ik deze op de telefoon bewerkt heb vlak na de shoot.