Bracketing is een manier om automatisch een aantal verschillende foto’s na elkaar te maken. Op moderne camera’s met een snelle burst rate, dus fototoestellen die heel snel na elkaar foto’s kunnen maken, werkt dat heel vlot. Maar het is zeker geen nieuwe feature.

Op mijn Nikon F80 was het bijvoorbeeld al beschikbaar. Dan kon je instellen dat de camera automatisch een aantal verschillende belichtingen zou maken. Dat is dan exposure bracketing. Dan kun je bijvoorbeeld kiezen om een foto X aantal stops (of 1/2 of 1/3 stops) onder, juist en over te belichten. Hoe die instelling werkt zie je in de video.

Voor moderne digitale camera’s zijn er vaak nog meer bracketing opties zoals bij FujiFilm waar je ook nog ISO bracketing, white balance bracketing, film simulation bracketing en dynamic range bracketing opties hebt. In de video laat ik ook zien hoe je die instelling kunt activeren via de drive knop op de X-E2 en op de X-T1.

Als je al in RAW fotografeert zijn de film simulatie, white balance en dynamic range bracketing eigenlijk weinig zinvol omdat je deze aanpassingen ook perfect achteraf in post kunt doen. De exposure en ISO bracketing daarentegen kunnen enkel in de camera op het moment van de opname. Dus deze blijven zinvol om meer dynamisch bereik te bekomen dan je sensor aan kan.