Bij deze een poging het enorme aanbod binnen het FujiFilm X-Systeem in beeld te brengen. Ik kan me voorstellen als je graag een systeem camera wilt dat het niet eenvoudig is de, soms kleine, verschillen te vinden.

Dit is het overzicht van de verschillende lenzen en bodies voor het X-systeem van FujiFilm zelf. Probleem met dat overzicht is dat het vooral de modellen naast elkaar zet die nog in productie zijn. Als je een tweedehands camera wilt kopen heb je hier dus niet veel aan. Zelfs bij de side by side vergelijking van dpreview.com bleek het bijlange niet altijd duidelijk omdat een aantal van de gegevens ontbreken of niet exact zijn.

Hoe groot en verwarrend het aanbod in bodies is, zo mooi uiteen gezet en duidelijk is hun roadmap van lenzen. Als je meer info nodig hebt rond die lenzen stuur ik je graag door naar de FujiFilm X-lenzen roadmap.

Er is op wikipedia ook een overzicht dat chronologisch opgebouwd is. Dat is tot nu toe de beste bron gebleken van informatie. Al staan ook niet alle modellen er even uitgebreid. Van de populairste camera’s zie je wel per serie wat de verschillen zijn voor de generaties.

De X100, of waar het allemaal mee begon

Alles begon eigenlijk in 2011 bij de FujiFilm (toen nog) FinePix X100. Dit was een retro camera met vaste, lichtsterke 23mm lens (35mm kleinbeeld equivalent) en hybride zoeker die dus kon wisselen tussen optisch en elektronisch beeld. Alhoewel het eigenlijk geen meetzoeker camera is zijn er wel heel wat gelijkenissen te vinden. Zo zijn er bijvoorbeeld in de optische zoeker digitale framelines te zien en staat de zoeker aan de zijkant van de camera.

Belangrijk is dat deze camera een vaste lens had en dit nog altijd van toepassing is voor de verschillende X100 modellen die daarop volgden. Na de X100 kwam nog de X100S, de X100T en de laatste nieuwe telg is de X100F. De grootste vernieuwing was telkens in de sensor te vinden. Uiteraard waren er tal van technologische verbeteringen zoals betere AF, ingebouwde ND filters, connectiviteit, gezichtsherkenning, hogere resoluties, enz.

Maar als je dus een oudere generatie X100 wilt aankopen zou ik vooral beslissen op basis van die sensor. Zo had de originele X100 bijvoorbeeld nog een traditionele CMOS sensor. Het is pas vanaf de X100S dat de zo populaire X-Trans sensor gebruikt werd. In de X100T werd opnieuw die 16MP X-Trans sensor geplaatst en de laatste, de X100F heeft nu de 24MP X-Trans sensor.

De uitzondering die in deze lijn opduikt is de X70 die eigenlijk een kleinere versie van de X100T is en ipv de 23mm f2 lens een vaste 18.5mm f2.8 lens heeft (28mm kleinbeeld equivalent). Dit model is zo compact dat het ook geen zoeker meer heeft. Een strategie die we ook in andere reeksen zullen zien.

Introductie van verwisselbare lenzen

Voor de X100 serie heb je opzet lenzen om bredere of juist smallere beeldhoeken te bekomen. Maar dat is natuurlijk niet optisch gezien de beste keuze. Gelukkig is er ook de X-Pro1 gekomen die diezelfde 16MP X-Trans sensor combineert met een hybride zoeker maar nu dus met als extra de verwisselbare lenzen.

De X-Pro2 is de laatste versie daarvan en is dus ook een upgrade van de 16MP naar de 24MP X-Trans sensor. En ook daarbij zijn er natuurlijk tal van andere technologische upgrades geweest waardoor het verschil in de X-Pro1 en X-Pro2 zeker groot is. Maar als je voor de juiste prijs een X-Pro1 kunt vinden en je bent op zoek naar dit type range finder style retro camera dan zou ik deze zeker aanraden. Ik heb die zelf ook lang in gebruik gehad.

De echt compacte camera’s

Die X-Pro1 was vrij duur gezien de robuuste uitvoering en eigenlijk ook niet echt heel compact. Daarom kwam er volgens mij de X-E1 die veel gemeenschappelijk had met de X-Pro1 maar de hybride zoeker vervangen had voor een elektronische zoeker.

De originele X-E1 had trouwens nog geen wifi. Die is er pas gekomen bij de X-E2, die werd opgevolgd door de X-E2s en vandaag is er de X-E3. Allemaal stuk voor stuk uitgerust met de 16MP X-Trans sensor, met uitzondering van de X-E3 die nu ook de 24MP sensor bevat.

De uitzondering hier is de X-M1 die nog wel de X-Trans sensor had (en ook wifi) maar geen EVF of digitale zoeker meer en daardoor dus nog compacter. Nieuw voor deze reeks is dat het scherm kantelbaar was. Ook had deze net als de volgende reeks van A modellen een goedkopere afwerking met meer plastiek in de behuizing.

Het is voor deze reeks dat de XC lenzen oorspronkelijk op de markt kwamen die ook meer plastiek bevatten en vooral goedkoper moeten zijn. Zelf noemen ze het lichter en compacter. Grootste nadeel van de XC lenzen is dat er geen OIS knop op te vinden is. Het in en uitschakelen van OIS moet dus telkens via het menu van de camera gebeuren.

Nog compacter (en goedkoper)

Vervolgens kwam de X-A1 op de markt die nog compacter was gebouwd dan de X-E series en net als de X-M1 geen zoeker meer maar wel een kantelbaar scherm en meer plastiek. Het grootste verschil echter, naast de prijs, is dat deze modellen een gewone CMOS sensor hebben.

Opgevolgd door de X-A2 en X-A3. Er zijn ook nog varianten op de markt gekomen die nog compacter waren zoals bijvoorbeeld de X-A10. Allemaal te verkrijgen in kit met diezelfde XC lenzen als de X-M1.

De volledige A serie was al vanaf het begin goedkoper geprijsd en ook op de tweedehands markt zie je dat deze goedkoper te vinden zijn. Zo kun je een X-A1 vinden voor 100 EUR terwijl je voor een X-M1 (of X-E1) eerder 200 EUR zult betalen. Wil je dus de allergoedkoopste optie om XF lenzen te gebruiken dan kan je dit zeker bekijken. Maar hou er rekening mee dat je dus de X-Trans sensor misloopt.

De top end modellen (die het beter doen dan je DSLR)

En daarmee zijn we bijna rond. Er blijft eigenlijk alleen nog maar de X-T serie over die een grotere EVF hebben en daardoor gemakkelijk te herkennen zijn aan de prisma vorm bovenop. Uiteraard hebben deze geen prisma en is dat hooguit een behuizing voor de elektronica van de digitale zoeker. Bij deze modellen zit de zoeker dus in het midden (zoals bij een DSLR) ipv op de zijkant (zoals bij een meetzoeker).

In deze reeks zijn er de 2 topmodellen, de X-T1 opgevolgd door de X-T2. En daarvan zijn dan telkens ook iets kleinere en iets goedkopere varianten uitgebracht, namelijk de X-T10 en X-T20. Verschillen zitten vooral in bijvoorbeeld weerbestendigheid maar ook aantal knoppen met een specifiek functie (ISO, sluiter, …).

Samen met de X-Pro serie zijn de X-T modellen de camera’s met de duurste en beste opties. Denk aan de snelste AF, de laatste sensor en processor, video opties, snelle beeldschieters en zoveel meer. Wil je echt het maximum uit je XF lenzen halen dan zou ik dus voor een X-T1 tweedehands of, als je budget dat toelaat, een X-T2 gaan.